بهار

بالاخره بهار به مونترال هم رسید و دیروز اولین روزی بود که هوای مطبوع و بدون سوز و سرما رو حس کردم بعد از بیش از 6 ماه سرما. شاید همین انتظار قشنگ میکنه حس این هوا رو. خلاصه که خیلی خوب بود و کلی انرژی داشتم و  دارم فقط بخاطر این هوا خوب و البته تمام شدن امتحانهای دانشگاه.

یه ترم دیگه هم گذشت. گرچه این دانشگاه فقط برای تمدید مرخصی بود ولی دلم میخواد نتایج خوبی داشته باشم تا شاید معدل لیسانسم جبران بشه. خیلی حس بدیه که معدل دوران لیسانس تا آخر عمر مثل بختک با آدم میمونه و با شرمساری باید ازش یادکنه.

و چقدر حس خوبیه وقتی معدلت خوبه و یه مسوولی توی دانشگاه میپرسه و فقط میفهمه میگه اوه واقعا؟

اخرین امتحان که تقریبا ساعتی بود که مردم میرن شام و بار و ما در حال نوشتن بودیم. من نمیدونم چطوری فک میکنن که امتحان ساعت 7 تا 10 شب باید برگزار بشه. یعنی واقعا اونهمه ساختمون دانشگاه تایمی برای یک زمان معقول تر نداشت. منتظر ماندن تا ساعت 7 شب خیلی سخت بود مخصوصا برای من که چند ماه گذشته کلی استرس این امتحانات رو داشتم. ولی بالاخره تمام شد.

دقیقا 24 مارچ و روز قبلش استرس دیوانه کننده آیلتس بود که برای من از کنکور خیلی بیشتر بود و 24 اپریل استرس امتحان دانشگاه که نسبتا هم سخت بود.

با همه این تنشها خیلی اتفاقات خوب هم افتاد این چند ماه از جمله اینکه تونستم بالاخره توی امتحان مهاجرت شرکت کنم و مدارکم رو قبول کردن. اینقدر که برای گرفتن اون گواهی سوء پیشینه من تلاش کردم و نگران بودم با شرایط اونها جور دربیاد و خواندن درسهای وکالت که اگه برگردم به عقب دیگه حوصله شون رو ندارم.

خدا رو شکر همه و همه تمام شد و چند روز آینده میتونم توی این امتحان شرکت کنم امیدوارم قبول بشم ولی حتی اگه نشه هم اوکی شدن بقیه موارد قدمهای مثبتی بود و اون امتحان قابل جبران هست.

بعدش میخوام یک هفته حسابی استراحت کنم و خوش بگذرونم برای جبران همه این تلاشها.