In Process

دیروز بعد از حدود ۴۰ روز پرونده سیتیزن شیپی به جریان افتاد خیلی اتفاقی خوشحالم کرد. 

چند ماه دیگه میتونم برم نیویورک و لندن. 

یاد زمانی افتادم که ماه ها رو اینجا مینوشتم و بهانه ای بود برای بررسی زندگیم ولی چند وقتیه که دیگه سه سال پرشده و نمینویسم. اون زمان گاهی مرور میکردم نوشته هام و حال و حوام رو میدیدم و باعث میشد نه خیلی خوشحال بشم بابت اتفاقات نه ناراحت و ناامید بابت ناخوشایندی ها چون همه میگذره. 

درنهایت باید به زندگی اعتماد کرد و گذاشت که خودش اتفاق بیفته. ناظر خاموش بود. 

چند وقتیه که این عادت رو کنار گذاشتم و بیشتر تلاش میکنم ولی انگار کمتر هم شاهد معجزه هستم. 

به امید اتفاقات شیرین تر ماه دسامبر که ماه معجزه و شادیه.