ماه نو

به سادگی شروع یک ماه جدید گاهی باید شروع کرد و از اندوه عبور کرد. علیرغم همه نرسیدن ها همه نشدن ها باید گذشت و ادامه داد.

گاهی گمان نمی کنی ولی خوب می شود
گاهی نمی شود که نمی شود که نمی شود
گاهی بساط عیش خودش جور می شود
گاهی دگر، تهیه بدستور می شود
گه جور می شود خود آن بی مقدمه
گه با دو صد مقدمه ناجور می شود
گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است
گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود
گاهی گدای گدایی و بخت باتویار نیست
گاهی تمام شهر گدای تو می شود…
گاهی برای خنده دلم تنگ می شود
گاهی دلم تراشه ای از سنگ می شود
گاهی تمام آبی این آسمان ما
یکباره تیره گشته و بی رنگ می شود
گاهی نفس به تیزی شمشیرمی شود
ازهرچه زندگیست دلت سیرمی شود
گویی به خواب بود جوانی‌ مان گذشت
گاهی چه زود فرصتمان دیر می شود
کاری ندارم کجایی چه می کنی
بی عشق سرمکن که دلت پیرمی شود

قیصر امین پور

نشستم و نگاه کردم که همه آرزوهام رو زندگی کنند، همه بجز خودم. براشون دعا کردم که دلشون غصه نیاد. فک میکردم قوی هستم البته که هستم مگه میشه که اینهمه راه رو تنها بیای و قوی نباشی

ولی با همه این تلاش زندگیم شبیه رویاهام نیست شاید هم بخاطر همین اسمش زندگیه. قرار نیست باشه یا نمیدونم بهرحال با شروع ماه جدید باید از این هم گذشت. از این غصه گذشت و دعا کرد که یه روزی خودش جور بشه و دعا کرد که من پذیرشم زیاد بشه.

این ماه با یک موفقیت شیرین شروع شد و مامانم رو بعد از دو سال میبینم و امید به بقیه زیباییهاش.