الزاما فداکاری کردن به معنی خوب بودن تو نیست.
نشخوار نکن برگرد برو سر زندگیت. این فایل زندگیت رو ببند برو جلو.
لازم نیست زخمهایت را برای زندگی جدیدت پلی کنی.
الان بحث حقانیت نیست. مهم اینه که آن سبو بشکست و آن پیمانه ریخت
اما زندگی هنوز هم ادامه داره ....
زندگی دقیقا همین فراز و نشیب هاست.
هیچکس هیچ جا ننوشته و تضمین نداده و امضا نکرده که پدرمان فوت نخواهد کرد.
آدمهایی که دوستشان داریم ما را ترک نخواهند کرد
یک دفعه همه چیز زندگیمان برباد نخواهدرفت.
اصلش اینست که آدم مومن همیشه خودش را در معرض این ابتلاها ببیند.
همین است دیگر.
نمیشود زندگی را فقط در فرازهایش ببینیم و وقتی به نشیب آن رسیدیم هی بنشینیم یک گوشه عزا بگیریم
لامپ ها را خاموش کنیم.... اشکمان دم مشکمان باشد
باید یاد بگیریم زندگی را با همین چیزهایش یک کلی ببینیم و تفکیک ناپذیر.
آنوقت یادمیگیریم که به زخمهایمان افتخار نکنیم.
هی ننشینیم از بدیهایی که دیده ایم بگوییم و به زور بخواهیم که دیگران به ما حق بدهند
آدم باید حواسش باشه که غیر از خواسته های خودش در عالم قوانین دیگری هم حاکم است.
برچسب : نویسنده : kooch-e-parastooha بازدید : 116